Dat is het thema wat onze beroepsvereniging “Nederlandse Vereniging voor Huidtherapeuten (NVH)” voor dit jaar heeft gekozen. Dit jubileumjaar, want we bestaan 40 jaar. Die NVH vroeg haar leden om een foto in te sturen waar je trots op bent in je vak.

Zonder twijfelen stuurde ik bijgaande foto in.

Trots in de huidtherapie. Dan kun je denken aan littekens die vervagen; oedeem wat verdwijnt; patiënten die weer durven te stralen zonder overbeharing; patiënten die oprecht blij zijn met de aangemeten steunkousen; patiënten die weer over straat durven zonder make-up; patiënten die weer aan nachtrust toekomen omdat pijn verdwijnt; prachtige resultaten van peelings, IPL/laser-behandelingen, endermologie of microneedling. Kortom, aan veel aandoeningen en behandelingen die we als HBO-opgeleide huidtherapeuten dagelijks zien en vol verve aanpakken en uitvoeren.

Maar bij trots in de huidtherapie denk ik aan mijn team. In eerste instantie schreef ik daar ‘ons team’, want zo voelt het voor me. Maar Dynacorium is van mij. Daar ben ik ook heel trots op, het is mijn ‘kindje’.
In 2006 in mijn eentje begonnen met op de eerste dag 1 patiënt om 17.30 uur, inmiddels 3000 patiënten verder. Maar vooral een top-team rijker.

Drie van de vier direct na hun stage bij me aan de slag gegaan; de vierde besloot huidtherapie te gaan studeren na een meeloopdag bij Dynacorium. Hoe bijzonder!
Zo trots op hoeveel groei ik heb gezien bij deze meiden.

Trots op de huidtherapeuten die zij zijn en de groei waar zij naar blijven streven samen met mij.

Trots dat ik al jaren een kerstcadeau van ze krijg, ik ga zorgen dat ik die blijf verdienen. Want trots blijven op mijn team en Dynacorium, heb ik grotendeels zelf in de hand.

In november vieren we het 12,5 jarig bestaan van Dynacorium; naar verwachting kunnen we dan voor het vierde jaar een foto maken met ditzelfde team.
Mijn team… Mijn trots…