Een heerlijke periode om op terug te kijken – en om met goede moed vooruit te kijken – naar wat Dynacorium me allemaal gebracht heeft. Genietend.

Zoveel groei gezien; in de praktijk, in mijn medewerkers, in de behandelingen, in het patiëntencontact, maar vooral in mezelf. In dit magazine kijken we naar alle groei, behalve die van mezelf; die moet je er maar bij denken en tussen de regels door lezen. Ik verwacht dat je bij de laatste pagina best door hebt hoezeer ik ben gegroeid. Leergierig.

Al tijdens mijn studie aan de Hogeschool Utrecht heb ik de naam Dynacorium bedacht. Ik had een visie bij een huidtherapeutische praktijk. Ik wilde geen solo-praktijk, maar met meerdere huidtherapeuten samenwerken. Die collega’s wilde ik niet onder “huidtherapie Jacobs” laten werken; zij doen immers hetzelfde werk als ik, dus daar hoeft mijn naam niet boven te staan. Samenwerkend.

Bij de start was ik vooral zenuwachtig of ik mezelf zou kunnen verkopen als goede huidtherapeut; ik was immers zo jong, een schoolverlater, zonder ervaring. Maar in die tijd had ik weinig keus; als ik niet voor mezelf zou beginnen kon ik niet als huidtherapeut gaan werken, er waren geen loondienstbanen. En het was heel duidelijk dat ik als huidtherapeut wilde werken. Zelfstandig.

Veel van de gemaakte stappen de afgelopen tien jaar heb ik vaak als ‘geluk’ aangeduid. Velen wezen me op de onjuistheid daarvan. Eigenwijs.

Mijn moeder voorop (terwijl zij de geluksmomenten in eerste instantie zelf ook aanduidde met: ‘jij valt toch altijd met je kont in de boter’). Maar ze hadden gelijk; dat geluk heb ik deels naar me toe getrokken. Ik ben zelf het Paramedisch Centrum aan de Mierloseweg binnengestapt met de vraag of ze een ruimte beschikbaar hadden; ik heb zelf aangegeven dat ik een samenwerking met de Da Vinci Kliniek als waardevol zou ervaren; ik heb zelf de keuze gemaakt om in een tussenjaar de opleiding tot doktersassistente te volgen na mijn VWO en bij de dermatologen in het Elkerliek Ziekenhuis stage te lopen. Ondernemend.

Achteraf is het gemakkelijk te zeggen dat voorgaande beslissingen heel goed hebben uitgepakt, op dat moment stond ik daar niet zo bij stil. Doorzettend.

Keuzes maak ik altijd zeer weloverwogen. Vandaar dat we de volle tien jaar het merk Louis Widmer voeren in de praktijk. Het is ook de reden dat we begin 2016 enkele maanden zonder IPL-apparaat hebben gezeten; zo’n grote beslissing kan ik niet versnellen. Kieskeurig.

Zelf ben ik trouw aan diverse leveranciers, vooral degenen die ook trouw zijn aan mijn normen en waarden. Bedrijven die met me mee kunnen denken op momenten dat het er toe doet. Die zal ik niet snel afvallen. Ik investeer ook in mijn medewerkers en ben eigenlijk het meest trots op hoe trouw zij mij en Dynacorium zijn. Trouw.

Maar eerlijk is eerlijk: mijn grootste dank gaat uit naar mijn superfantastische ouders, die me een geweldige basis hebben gegeven en mij altijd hebben gesteund. En dat gaat van meedenken aan fictieve bouwtekeningen tijdens mijn opleiding (voor een optimale praktijk), tot zonder oordeel bellen voor een kop thee als ik te lang niets van me heb laten horen. Daarnaast ook veel liefde voor Ruben die soms eerder doorheeft dan ikzelf wat me dwarszit en me daar vervolgens ook bij wil helpen en me de vrijheid gaf te investeren in de praktijk ondanks dat we zelf niet altijd financieel op rozen zaten. Eerlijk.

Cindy Jacobs

Trotse eigenaar van Dynacorium